تأثیر مداخله آموزشی بر رعایت موازین اخلاق پزشکی در جلسات گزارش صبحگاهی

زمینه و هدف: گزارش صبحگاهی از روش های رایج و ارزشمند آموزش بالینی در سطح جهان است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش موازین اخلاق پزشکی بر کیفیت جلسات گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای قبل و بعد، بر روی 120 نفر از کارورزان پزشکی بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال 1393 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد سنجش قرار گرفت. وضعیت رعایت موازین اخلاقی در جلسات ارائه گزارش صبحگاهی قبل از آموزش و سه ماه پس از آموزش بررسی شد. سطح معنی داری کم تر از 0/05 در نظر گرفته شد. ملاحظات اخلاقی: رضایت آگاهانه شفاهی شرکت کنندگان، پس از توضیح در مورد هدف مطالعه، بی نامی و محرمانه بودن اطلاعات کسب گردید. یافته ها: 33 نفر (27/5 درصد) از شرکت کنندگان مرد و 87 نفر (72/5 درصد) از آن ها زن بودند. میانگین مدت دوره کارورزی گذرانده شده توسط اینترن ها 6/5±10/5 ماه (17-3) بود. میانگین موارد مطلوب از 17 مورد قبل از اجرای موازین اخلاق پزشکی، به 38 مورد بعد از اجرای موازین اخلاق پزشکی افزایش یافت (p=0.001). همچنین وضعیت متغیرهایی مثل عدم آسیب عاطفی (p=0.03)، عدم نقض حریم خصوصی (p=0.02)، رعایت اصول کلی جمع آوری اطلاعات (p=0.05)، معرفی بیمار بدون بیان مشخصات شناسنامه ای (p=0.001)، پیگیری بیماران معرفی شده قبلی (p=0.04) و عدم معاینات مکرر بیماران توسط دانشجویان (p=0.03) به طور معنی داری بهبود یافت. نتیجه گیری: آموزش موازین اخلاق پزشکی سبب ارتقای معنی دار دیدگاه دانشجویان در زمینه کیفیت برگزاری جلسات گزارشات صبحگاهی گردید. به دلیل آشنایی ناکافی دانشجویان و برخی از اساتید با آیین اخلاق حرفه ای، برنامه ریزی برای آموزش آن توصیه می گردد.